نانو ساختار های اِلکتریکی نانو پِلاسمونیک (پِلاسمون سَطحی) دکترای نانو _ میکرو الکترونیک
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
نکته: در پِلاسمون های سطحی موضعی اساس برهم کنش ها نانو ذرات می باشد که به بررسی خواص آنها در تحریک این مٌد از امواج پلاسمونیک پرداخته شده است. در پلاسمون پلاریتون های سطحی با معرفی بنیاد کاری آنها فرمول بندی میدانی آن و چگونگی گذشتن از حد پِراش توسط این ساختار ها وجود دارد.
تشدید نانو پِلاسمون سطحی پدیده ای است که زمانی رخ می دهد که نور پلاریزه به یک لایه فلزی در سطح مشترک محیط با ضرایب انکساری مختلف برخورد کند. تکنیک های نوسانات جمعی اِلکترون های آزاد (معروف به نانو پلاسمون های سطحی) را از طریق پیکربندی تحریک و شناسایی می کنند، که در آن نور از طریق یک منشور شیشه ای بر روی یک فیلم فلزی متمرکز می شود و بازتاب بعدی تشخیص داده می شود .برهمکنش نانو ساختار های اِلکتریکی نانو پِلاسمونیک (پِلاسمون سَطحی) با تابش الکترومغناطیسی تا حد زیادی توسط الکترون های رسانش آزاد آنها دیکته می شود.الکترون های آزاد 180 درجه خارج از فاز نسبت به میدان الکتریکی محرک نوسان می کنند. در نتیجه، اکثر فلزات دارای یک ثابت دی الکتریک منفی در فرکانس های نوری هستند که برای مثال باعث بازتاب بسیار بالا می شود. علاوه بر این، در فرکانس‌های نوری، گاز الکترون آزاد فلز می‌تواند نوسانات چگالی بار سطحی و حجمی را که نانو پلاسمون نامیده می‌شوند، با فرکانس های تشدید متمایز حفظ کند. وجود پلاسمون ها مشخصه برهمکنش نانو ساختار های فلزی با نور در فرکانس های نوری است. رفتار مشابه را نمی توان به سادگی در محدوده های طیفی دیگر با استفاده از عدم تغییر مقیاس ماکسول باز تولید کرد.
در ساختار نانو ساختار های اِلکتریکی نانو پِلاسمونیک (پِلاسمون سَطحی) از آنجایی که پارامتر های مواد به طور قابل توجهی با فرکانس تغییر می کنند. به طور خاص، این بدان معناست که آزمایش های مدل با، برای مثال، امواج مایکروویو و ساختار های فلزی بزرگ تر، نمی توانند جایگزین آزمایش ها با نانو ساختار های فلزی در فرکانس‌های نوری شوند.نوسانات چگالی بار سطحی مرتبط با نانو پلاسمون های سطحی در سطح مشترک بین یک فلز و یک دی الکتریک می تواند باعث ایجاد میدان های نزدیک نوری به شدت افزایش یافته شود که از نظر فضایی در نزدیکی سطح فلز محصور شده اند. به طور مشابه، اگر گاز الکترون در سه بعد محصور شود، مانند یک ذره کوچک، جابجایی کلی الکترون ها نسبت به شبکه با بار مثبت منجر به نیروی بازگردانی می شود که به نوبه خود باعث ایجاد ذره- پلاسمون خاص می شود. رزونانس بسته به هندسه ذره. در ذرات با شکل مناسب (معمولاً نوک تیز)، تجمع بار موضعی که با میدان های نوری به شدت افزایش یافته همراه است، می تواند رخ دهد.تغییر برخی خواص همانند رسانایی در نانو ترانزیستور ها و خواص الکترو مغناطیسی در نانو سیم ها ممکن است در ابعاد تنها چند نانو متر رخ دهد.تشدید پلاسمون های سطحی در ساختار های با ابعاد نانو متری، تشدید پلاسمون های سطحی موضعی نامیده می شود.
نتیجه گیری :
در پِلاسمون های سطحی موضعی اساس برهم کنش ها نانو ذرات می باشد که به بررسی خواص آنها در تحریک این مٌد از امواج پلاسمونیک پرداخته شده است. در پلاسمون پلاریتون های سطحی با معرفی بنیاد کاری آنها فرمول بندی میدانی آن و چگونگی گذشتن از حد پِراش توسط این ساختار ها وجود دارد.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک