نانو پُلیمر Nano polymer و مواد اصلی تشکیل دهنده (دکترای نانو و میکرو الکترونیک)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
نکته : نانو پُلیمر ها ، برخلاف اکثر کامپوزیت ها ، نمی توانند در محلول ها جدا شوند و شامل گروه های آمینه به عنوان مواد اصلی تشکیل دهنده است که ممکن است بسته به ماهیت شیمیایی مونومرهای مورد استفاده در سنتز پلیمر ، از تمام ترکیبات اتم های کربن ، اکسیژن و اَزت تشکیل شده باشد.
یک ماده پلیمر یا کوپلیمر حاوی نانو ذرات پراکنده ، پلیمر نانو است. این پلیمر های نانو می توانند به صورت خطی یا منشعب باشند.نانو پلیمرهای خطی یا اسید پلی مالیک دارای گروه های عملکردی توزیع شده در کل طول پلیمر هستند در حالی که پلیمرهای شاخه ای مانند دندریمرها معمولاً آنها را در سطح مولکول حمل می کنند.
نانو حسگر ها به گونه های مختلفی دسته بندی میشوند. یکی از این دسته بندی ها بر اساس شکل نانو ذرات و کاربرد آنها به شکل زیر است:
الف - مواد نانوساختار: مانند سیلیکونِ متخلخل، نانوحسگرهای ساخته شده از این مواد به منظور شناساییِ واکنشهای شیمیایی و زیستی به کار گرفته میشوند.
ب - نانو ذرات: مانند مواد کرویِ نانو مقیاس که به عنوان گیرنده های نوری ـ زیستی، نوری ـ شیمیایی و حسگر های تصویریِ فضایی کاربرد دارند. مانند ذرات نانو سیلیکون که به عنوان حسگر های زیستی استفاده میشوند. همچنین میتوان نانو حسگرها را براساس نوع ساختارشان به سه دسته ی نقاط کوانتومی، نانو لوله های کربنی و نانو ابزارها تقسیم بندی کرد.
نتیجه گیری :
یک ماده پلیمر یا کوپلیمر حاوی نانو ذرات پراکنده ، پلیمر نانو است. این پلیمر های نانو می توانند به صورت خطی یا منشعب باشند.نانو پلیمرهای خطی یا اسید پلی مالیک دارای گروه های عملکردی توزیع شده در کل طول پلیمر هستند در حالی که پلیمرهای شاخه ای مانند دندریمرها معمولاً آنها را در سطح مولکول حمل می کنند.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک