نانو سنسور های مایع Liquid nanosensors، در کانالهای SiNWs با روبش p- برای آشکارسازی و تعیین مقدار گونه ها در سیستم های بیولوژیک (دکترای نانو _ میکرو الکترونیک)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
نکته : نانو ربات های بیولوژیکی Nano bio robot پزشکی شبیه گلبولهای قرمز است. نانو بوت ها را می توان به عنوان یک دستگاه نانو مقیاس قابل کنترل که متشکل از یک نانو سنسور مایع بیولوژیکال nano bio sensor و یک موتور است ، قادر به انجام کارهای خاص می باشد تعریف کرد ، در عوض بیشتر به یک قطعه پارچه پیچیده شباهت دارند. آنها را به عنوان وسیله ای برای شناسایی سلول های مفید یا مضر سرطانی تعریف کرد. هنگامی که آنها دشمن را حس می کنند ، دچار تغییراتی می شوند و باعث آزاد شدن ماده ای می شوند که می تواند بر علیه آن عمل کند.
در ساخت نانو سنسور های مایع Liquid nanosensors، در کانالهای SiNWs با روبش p- و تکثیر نانو سنسورهای الکتریکی پزشکی و بیولوژیکی بسته به اینکه بخواهیم این حسگر را برای تجزیه ی گونه ی داخل سلول، مایع بیولوژیک بین سلولی یا داخل خون به کار ببریم، ابعاد نوک حسگر، زاویه ی مخروطی شدن نوک آن و میزان نرمی پوشش روی فیبر متفاوت خواهد بود. برای تهیه این فیبر به عنوان نوک حسگر، میتوانیم از دستگاه های مورد استفاده برای کشش نانو سنسور های مایع Liquid nanosensors، در کانالهای SiNWs با روبش p- استفاده نماییم. این گونه از حسگرها به لحاظ دارا بودن سایز نانومتری و کاربردشان در محیطهای مایع ، نانو سنسور های مایع Liquid nanosensors، در کانالهای SiNWs با روبش p- نامگذاری شدند. نانو حسگرهای زیستی الکترودهای بسیار کوچکی در اندازه ی نانومتری و ابعاد سلولی هستند که از طریق تثبیت آنزیم های خاصی روی سطح آنها، نسبت به تشخیص گونه های شیمیایی یا بیولوژیک مورد نظر در سلولها حساس شده اند. از نانو سنسور های مایع Liquid nanosensors، در کانالهای SiNWs با روبش p- برای آشکارسازی و تعیین مقدار گونه ها در سیستم های بیولوژیک استفاده میشود. این تکنیک، روش بسیار مفیدی در تشخیص عبور بعضی مولکولها از دیواره یا غشای سلولی است.
به طور کلی در ساخت ربات های نانو _ ماکرو بیولوژیکی nano micro biological دو مسئله مهم وجود دارد. اول شبیه سازی و طراحی بر اساس ربات های ماکرو که شامل نیروی محرکه؛ برقراری ارتباط و جهت یابی است و دوم مونتاژ قطعات نانو ربات. تحقیقات در زمینه نانو رباتیک جنبه تئوری داشته و تاکنون نانو ربات مصنوعی غیر بیولوژیک ساخته نشده است.تمام ایده پشت نانو روبوتها این است که وقتی بیمار قرصی را برای معالجه هر بیماری مصرف می کند ، به جای اینکه یک ماده شیمیایی داخل آن قرار داشته باشد ، این قرص یک ماشین کار واقعی در داخل خود دارد - یک نانو بار. این نانو بار حاوی مقادیر کمی از داروی مورد نیاز است و در واقع به ارگان هدف سفر می کند و دارو را در محل خاص تحویل می دهد. مهمترین مزیت این روش این است که دارو نیازی به طی کردن مسیرهای مختلف بدن مانند جریان خون ندارد و از این رو با رسیدن به هدف خود رقیق نمی شود. بنابراین داروهای تحویل شده از طریق نانو بارها بسیار مؤثرتر از دارو هایی هستند که به طور معمول تحویل داده می شوند.نانو روبات ها به ویژه در معالجه بیماری هایی مانند سرطان که سلول های خاص در آن هدف قرار گرفته اند ، بسیار مفید خواهند بود.باکتری هایی که ذرات مغناطیسی دارند با استفاده از نانو بار می توانند در داخل بدن مانور شوند.با تغییر میدان مغناطیسی اطراف ، باکتری ها می توانند در هر جهت مورد نظر حرکت کنند. این روش می تواند برای پیمایش نانو روبوت گسترش یابد. دومین مشکل پس از پیمایش ، قدرت در نانوبار است. نانو روبوت ، یک ماشین است و همه ماشینها به منبع قدرت نیاز دارند. بارزترین روش این است که یک منبع انرژی به اندازه کافی کوچک ایجاد کنید تا روی نانو روبوت نصب شود. با این حال ، مشکل اصلی چنین رویکردی این است که یک باتری به اندازه کافی کوچک قادر به تأمین انرژی زیادی نیست که به آن نیاز دارد و بنابراین نیاز به منابع جایگزین در نظر گرفته شده است.یکی از بهترین راه حل های این مشکل استفاده از بدن انسان به عنوان منبع انرژی است. این نانوبار برای رسیدن به هدف خود از طریق جریان خون حرکت می کند. خون حاوی تعدادی ذره باردار در آن است که در صورت استفاده صحیح از آن می تواند باتری را برای نانو بار تشکیل دهد. این نانو روبوت می تواند به الکترود مجهز شود و با کمک این الکترود ها و الکترولیت های موجود در جریان خون می توان منبع مناسبی برای برق ایجاد کرد. گزینه دیگر تهیه نانو روبوت ها به مقدار زیادی مواد شیمیایی است که هنگام واکنش با خون می سوزند. انرژی آزاد شده توسط احتراق ، قدرت لازم را برای نانو بار فراهم می کند.
نانو ربات های بیولوژیکی Nano bio robot پزشکی شبیه گلبولهای قرمز است. نانو بوت ها را می توان به عنوان یک دستگاه نانو مقیاس قابل کنترل که متشکل از یک نانو سنسور مایع بیولوژیکال nano bio sensor و یک موتور است ، قادر به انجام کارهای خاص می باشد تعریف کرد ، در عوض بیشتر به یک قطعه پارچه پیچیده شباهت دارند. آنها را به عنوان وسیله ای برای شناسایی سلول های مفید یا مضر سرطانی تعریف کرد. هنگامی که آنها دشمن را حس می کنند ، دچار تغییراتی می شوند و باعث آزاد شدن ماده ای می شوند که می تواند بر علیه آن عمل کند.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک