روش شناسی نانو ساختار های سلولی (نانو کربن تیوب های لوله ای CNT و نانو مواد PEG) دکترای نانو _ میکرو الکترونیک (دکترای آموزشی _ پژوهشی)

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)


نکته: نانو تیوب های کربنی سبب کاهش سمیت و آسیب رسانی آنها به سلول های موجودات زنده میشود. زیست سازگار کردن نانو لوله های کربنی، امکان بهره گیری از خصوصیات منحصر به فرد آنها را در محیط بیولوژیک فراهم میسازد. اتصال گروه های عاملی میتواند در سطوح خارجی، از طریق نقاطی که دارای نقایص ساختمانی هستند.

در ساختار در دو انتهای باز نانو تیوبها و حتی با وارد ساختن ساختارهای مولکولی به فضای داخلی نانو تیوب  میتواند صورت پذیرد درحالی که راه های بسیاری برای عاملدار نمودن نانو لوله ها وجود دارد، یکی از روشهای رایج پوشش نانو لوله ها با پلی اتیلن گلیکول (PEG) است که به طور گسترده ای استفاده میشود. پوشش پلی اتیلن گلیکول پلیمری زیست سازگار است بیشتر در نانو بیو سنسور ها مورد استفاده قرار میگیرد و با بهبود رفتار در هنگام باند شدن،  این مواد میتوانند از طریق کووالانسی یا پیوند غیر کووالانسی CNT راپوشش دهند.  که با پیوند کووالانسی PEG به سطح CNT ،وزن مولکولی افزایش مییابد. با بیشتر شدن شاخه هایPEG ،رفتار فارماکوکینتیک CNT مطلوبتر شده و در کاهش سمیت آن اثر بیشتری دارد از دیگر مزایای استفاده از مشتقات پلی اتیلن گلیگول برای عامل دار نمودن نانو لوله های کربنی میتوان به حفظ پایداری نانولوله های کربنی و نانو سنسور های زیست سازگاری بهتر، حفظ قابلیت عبور نانولوله های تغییر یافته از قابلیت اتصال ثانویه به ساختار نانو لوله ها  و نانو سنسور های الکترونیکی ترکیبات دیگر با توجه به گروه عاملی گریز سطحی و کاهش جذب غیر اختصاصی مواد نانو ساختار به حامل های نانو لوله ای CNT اشاره کرد.

 سعی شده تا با تغییر  و اصلاح مولکولی در خصوصیات سطحی نانو لوله های کربنیتک لایه از طریق اتصال مشتقات فسفو لیپید - پلی اتیلن گلیکول PEG بر روی سطح نانولوله، محلولیت و زیست سازگاری آنها افزایش داده شود و تاثیر آن بررسی گردد.

روش شناسی نانو ساختار های سلولی (نانو کربن تیوب های لوله ای CNT

استفاده از فسفولیپید - پلی اتیلن گلیکول در محلول سازی نانولوله های کربنی برای عاملدار کردن نانولوله های کربنی CNT ، میتوان از مشتقات فسفولیپید - پلی اتیلن گلیکول با طول زنجیره مختلف و ساختار شاخهای یا خطی استفاده نمود. حضور گروههای نانو عاملی مانند نانو آمین در انتهای زنجیره پلی اتیلن گلیکول نیز امکان بارگذاری نانو مولکولهای بیولوژیک و در نتیجه کاربرد نانولوله ها را در نانو سنسور ها و بیو سنسور زیستی دارد.

نتیجه گیری : 

نتایج این مقاله موید آن میباشد که اصلاح ساختار الکترون ها وشیمیایی سطوح در نانو ذرات میتواند با حفظ عملکرد، از ساختار سلولی آنها به ویژه در در گروه نانو سنسور ها و بیو سنسور ها افزایش یابد .

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)