_ بخش ترانزیستور(تَک اتصالی) UJTs
ترانزیستور تک پیوندی به عنوان یک نوسانگر رِلاکسیون UTJ (کاربرد اصلی)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
_ife5.gif)
ترانزیستور تک پیوندی (UJT) کاربرد اصلی خود را در مدارهای نوسان ساز رِلاکسیون پیدا می کند و از مشخصه مقاومت منفی منحصر به فرد خود برای تولید پالس های زمان بندی استفاده می کند. این نوسان ساز ها در بسیاری از سیستم های الکترونیکی که در آن ها به یک مدار زمان بندی ساده و قابل اعتماد نیاز است، اساسی هستند.
عملکرد یک نوسان ساز رلاکسیون UJT به شارژ و دشارژ مکرر یک خازن متکی است که توسط خواص ذاتی UJT کنترل می شود. هسته این عملکرد در ظرفیت UJT برای تغییر بین حالت های مقاومت بالا و پایین بر اساس ولتاژ در ترمینال اِمیتر آن نهفته است، که آن را به گزینه ای طبیعی برای چنین مدارهایی تبدیل می کند.این عملیات را می توان به صورت زیر توصیف کرد: در ابتدا، خازن از طریق یک مقاومت شارژ می شود تا زمانی که ولتاژ امیتر به ولتاژ نقطه اوج (Vp) UJT برسد. در این مرحله، UJT به حالت مقاومت پایین خود تغییر می کند و به خازن اجازه می دهد تا به سرعت از طریق اِمیتر به بیس ۱ تخلیه شود. پس از اتمام تخلیه و کاهش ولتاژ امیتر به زیر ولتاژ نقطه دره (Vv)، UJT به حالت مقاومت بالای خود باز می گردد و خازن شروع به شارژ مجدد می کند و این چرخه ادامه می یابد و در نتیجه یک خروجی پالسی ایجاد می شود.
فرکانس نوسان برای یک نوسان ساز رلاکسیون UJT را می توان با استفاده از فرمول زیر تقریب زد :
f ≈ 1/(R*C*ln(1/(1-η)))
کجا:f
- فرکانس نوسان است.
- مقاومت شارژ است.
- ظرفیت خازن است.
نسبت فاصله ذاتی UJT است.
این فرمول یک روش عملی برای محاسبه فرکانس نوسان مورد انتظار بر اساس اجزای انتخاب شده و ویژگی های ذاتی قطعه ارائه می دهد. همچنین توضیح می دهد که چرا ترانزیستورهای تک پیوندی (UJT) برای این نوع مدار ایده آل هستند، زیرا نوسان توسط اجزای غیر فعال تعیین می شود که روشی بسیار پایدار و قابل پیش بینی است.