بخش میکروپروسسورها Microprocessor (ریزپردازنده)

آشنایی با بخش (Register یا رجیستر پردازنده) میکرو پروسِسورها Microprocessor 

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)



نکته : در ساختمان داخلی میکرو پروسِسورهاMicroprocessor واحد رجیسترهای پردازنده معمولاً در بالاترین سلسله مراتب حافظه قرار دارند و سریع‌ ترین راه را برای دسترسی به داده‌ها فراهم می‌کنند. این اصطلاح معمولاً فقط به گروهی از ثبات ها اشاره دارد که به طور مستقیم به عنوان بخشی از یک دستورالعمل، همانطور که توسط مجموعه دستور العمل تعریف شده است،کُد گذاری می شوند .

مکان های ذخیره سازی موقت در داخل میکرو پروسِسورها Microprocessor برای ذخیره داده ها و آدرس ها را ثبات می گویند. فایل رجیستر شامل تمامی رجیسترهای ریزپردازنده است. در برخی از میکرو پروسِسورها Microprocessor ها، رجیسترهای خاصی برای انجام وظایف خاصی وجود دارد که در سیستم به آنها محول شده است. هنگامی که سیستم طراحی می شود، به جزئیات معماری توجه ویژه ای می شود تا ثبت در سیستم مراقبت شود. رجیسترهای زیادی در سیستم وجود دارند تا عملیات را بدون وقفه انجام دهند و در زمان انجام عملیات صرفه جویی کنند. همچنین یک رمزگشا برای رمزگذاری داده ها و فایل های ذخیره شده در رجیستر گنجانده شده است.سیستم قابل دسترسی است. رجیستر های کوچکتر نیم ثبت نامیده می شوند و داده های ذخیره شده در آن ثبت ها (واحد رجیستر کوچکتر) بسیار کمتر خواهد بود. شماره ثبت و طرح ها به نیاز پردازنده بستگی دارد. رجیسترهای شاخص برای اصلاح ساخته می شوند و هرگاه تغییراتی در رجیستر ایجاد شود، از این ثبت ها (واحد رجیستر کوچکتر) برای تغییر داده ها استفاده می شود.

یک (واحد رجیستر کوچکتر) در داخل میکرو پروسِسورها Microprocessor قرار دارد تا برنامه نویسان به راحتی به آن دسترسی داشته باشند. آنها به راحتی می توانند روی رجیسترها کار کنند و بر اساس نیاز سیستم آنها را اصلاح کنند. ذخیره سازی محدود است اما تضمین می شود که سریع باشد زیرا ذخیره سازی موقت داده های پردازش شده در سیستم است. برخی از ثبات ها فقط برای سخت افزار کار می کنند و ممکن است فقط خواندن یا نوشتن در سیستم باشند.داده ها از حافظه اصلی بارگیری می شوند و دستورالعمل های عملیات حسابی در (واحد رجیستر کوچکتر) انجام می شود. داده ها برای مدت زمان مشخصی در ثبات ذخیره می شوند و در صورت درخواست به حافظه اصلی تحویل داده می شوند. این به ایجاد ذخیره سازی موقت و ذخیره سازی دائمی در سیستم کمک می کند و در نتیجه عملکرد صحیح سیستم در داخل میکرو پروسِسورها Microprocessor حفظ می شود.

این رجیسترها همیشه در بالای سیستم حافظه در رایانه نگهداری می شوند تا بتوان به داده ها سریعتر در سیستم دسترسی پیدا کرد. این رجیسترها معمولاً رجیسترهای دستورالعمل پردازنده هستند و طبق دستورالعمل های ارائه شده از سیستم کار می کنند. در برخی موارد،  داخل میکرو پروسِسورها Microprocessor یک نسخه تکراری از این (واحد رجیستر کوچکتر) دارد و نام آنها در سیستم تغییر می کند. عملکرد با کمک این رجیسترها بهبود می یابد. این باعث می شود رجیسترها به صورت موازی با ثبات های تکراری کار کنند.سیستم ممکن است به طور مکرر همان داده را درخواست کند و این داده ها ممکن است در رجیسترها ذخیره شوند. این ثبات ها محل مرجع نامیده می شوند و این ثبات ها به دلیل سرعت واکشی داده ها از رجیستر به عملکرد خوب سیستم کمک می کنند. یا برنامه نویس داده ها و کار را به رجیستر اختصاص می دهد یا در حین کدنویسی، کامپایلر داده ها را به رجیستر اختصاص می دهد.

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)

دکترایِ  تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک