(بررسی تاریخچه) ic آی سی های حافظه فلش (حافظه پُر کاربرد به اصطلاح آیسی هارد)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
نکته: آی سی های حافظه فلش به طور دائم میلیاردها بایت داده را ذخیره می کنند.حافظه فلش برای اولین بار در دهه 1980 توسعه یافت و به یک فناوری مهم برای رایانه ها و لوازم الکترونیکی مصرفی تبدیل شد. مانند انواع دیگر حافظه های حالت جامد، این حافظه ها به صورت مدارهای مجتمع یا آی سی هستند که هر کدام دارای میلیون ها ترانزیستور کوچک روی یک تراشه سیلیکونی چند میلی متری مربع هستند.
در سال 2011، آی سی های فلش با بالاترین ظرفیت، بیش از 100 میلیارد بایت داده را ذخیره می کنند. این برای ضبط بیش از 16 ساعت ویدیو با کیفیت بالا یا نگهداری میلیون ها سند متنی سنتی کافی است. تراشه های فلش به دلیل چگالی ذخیره سازی بالا، سرعت بالا و حفظ حافظه غیر فرار، به طور پیوسته جایگزین رسانه های مغناطیسی مانند فلاپی دیسک و هارد دیسک برای ذخیره سازی داده های انبوه شده اند.آیسی Flash داده ها را به طور دائم ذخیره می کند، برخلاف سایر انواع آی سی های حافظه، که داده ها را فقط تا زمانی که برق روشن است حفظ می کند.مزیت هارد ic نسبت به تراشه ROM این است که یک تراشه استاندارد ROM را نمی توان برنامه ریزی مجدد و اطلاعات جدیدی را در آن نوشت . در صورتیکه داده ها درست نبوده و یا مستلزم تغییر و یا ویرایش باشند، می بایست تراشه را دور انداخت و مجدداً" از ابتدا عملیات برنامه ریزی یک تراشه جدید را انجام داد.اما یک هارد ic تا بی نهایت قابل برنامه ریزی و پاک کردن میباشد.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک