_ بخش ترانزیستور اَثر میدانی ( قابل برنامه ریزی PUT

یک بررسی از ( تاریخچه و انواع ) ترانزیستور‌ اَثر میدانی قابل برنامه ریزی PUT  (ترانزیستور قابل کنترل)

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)


to-92_062426_fje1.png

untitled-19989_ac9o.jpg

ترانزیستور تک  پیوندی قابل برنامه‌ ریزی یا PUT یک قطعه نیمه‌ هادی است که بر اساس نوع دیودی اصلی ترانزیستور تک پیوندی ساخته شده است.PUT شباهت‌ های زیادی دارد، اما تفاوت‌ های قابل توجهی نیز دارد که امکان استفاده از آن را در تعداد بیشتری از برنامه‌ ها فراهم می‌ کند.


untitled-1888_0oun.jpg


اگرچه ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه‌ ریزی در عنوان خود عبارت قابل برنامه‌ ریزی را دارد، اما از نظر استفاده از نرم‌ افزار و غیره قابل برنامه‌ ریزی نیست، اما در عوض می‌ توان نقاط تریگر را با استفاده از مقاومت‌ های خارجی تنظیم کرد. نام این دستگاه در دهه ۱۹۵۰ پس از اختراع اولیه آن ایجاد شد و اصطلاح قابل برنامه‌ ریزی در آن زمان معنای بسیار متفاوتی داشت.ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه‌ ریزی دو نوع قطعه دیگر دارد که با آنها رقابت می‌ کند و اغلب با آنها مقایسه می‌ شود. اینها ترانزیستور تک پیوندی دیودی یا اصلی و تریستور یکسو ساز کنترل‌ شده سیلیکونی هستند.





ترانزیستور تک پیوندی دیودی،از نوع و مدل DUJ، اولین نوع تک پیوندی بود که توسعه یافت. این ترانزیستور در بسیاری از طراحی‌ های اولیه مدار مورد استفاده قرار می‌ گرفت و حتی اکنون نیز وقتی از ترانزیستورهای تک پیوندی صحبت می‌ شود، همانطور که از نماد مدار استفاده شده مشخص است، از نوع اصلی آن استفاده می‌ شود.این شکل از تک پیوندی از یک میله سیلیکونی استفاده می‌ کند و یک پیوند PN در آن ساخته شده است.ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه‌ ریزی بعداً توسط جنرال الکتریک در اوایل دهه ۱۹۶۰ به عنوان جایگزینی بهتر برای نوع اصلی توسعه داده شد.اولین نشانه تفاوت‌ های آنها را می‌ توان در نماد های مداری مشاهده کرد. تک پیوندی دیودی بیشتر شبیه به یک FET پیوندی است، البته با اتصال امیتر که با زاویه نسبت به عنصر کانال قرار گرفته است. تک پیوندی قابل برنامه‌ ریزی نماد مداری دارد که بیشتر شبیه یک تریستور است.


unti787889_dsvh.jpg



تفاوت کلیدی دیگر این است که قطعه‌ ی دیودی فقط یک اتصال دارد، در حالی که قطعه‌ ی قابل برنامه‌ ریزی ساختار داخلی‌ اش بیشتر شبیه یک تریستور است.همچنین ولتاژ تریگر تک پیوندی دیودی منحصراً توسط خود قطعه تعیین می‌ شود، در حالی که نوع قابل برنامه‌ ریزی - که نام خود را به قطعه داده است - توسط مقادیر دو مقاومت خارجی تعیین می‌ شود.

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)

دکترایِ  تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک