_ بخش ترانزیستور اَثر میدانی ( قابل برنامه ریزی PUT)
(ولتاژ پیک Vp) در ترانزیستور اَثر میدانی قابل برنامه ریزی PUT یا (ترانزیستور قابل کنترل)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
یکی از ویژگی های اصلی که در ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه ریزی اهمیت دارد، ولتاژ آند در مقابل جریان آند است.که در اکثر طراحی های مدار الکترونیکی، آند به ولتاژ ریل و کاتد به زمین متصل می شود. گیت به دو مقاومت «برنامه ریزی» خارجی متصل می شود که ولتاژ تریگر یا به طور دقیق تر نسبت فاصله، η و ولتاژ پیک Vp را تنظیم می کنند.
ترانزیستور تک پیوندی PUT، مشخص می شود که با افزایش ولتاژ آند به کاتد، جریان آند در ابتدا افزایش می یابد.با این حال، ولتاژ آند نمی تواند فراتر از یک نقطه خاص افزایش یابد و در اینجا مشخص می شود که تعداد بار های تزریق شده به دلیل اشباع بار نمی تواند افزایش یابد.این بدان معناست که ولتاژ آند در واقع کاهش می یابد و باعث ایجاد ناحیه مقاومت منفی در منحنی مشخصه می شود.ولتاژ آند همچنان کاهش می یابد تا به حداقل خود برسد، جایی که دیگر کاهش ولتاژ آند امکان پذیر نیست زیرا بارها کاملاً اشباع شده اند.پس از حداقل، که به عنوان نقطه پیک ولتاژ نیز شناخته می شود، ولتاژ آند دوباره شروع به افزایش می کند و مانند یک دیود پیوند PN معمولی رفتار می کند.ولتاژ پیک، Vp، ولتاژ آند به کاتد است که پس از آن مشخصه PUT به ناحیه مقاومت منفی منتقل می شود. این ولتاژ معمولاً در نقطهای رخ می دهد که برابر با ولتاژ یک دیود پیوند N با بایاس مستقیم (0.7 ولت) به علاوه ولتاژ گیت به کاتد، Vg، است.
یک PUT شبیه به یک SCR کوچک است و به همان روش عمل می کند. تا زمانی که تحریک نشود، جریان را مسدود می کند. وقتی تحریک شود، اگر جریان به اندازه کافی بالا باشد، وصل می شود و تا زمانی که جریان آند از جریان نگهدارنده کمتر شود، روشن می ماند.برای فعال کردن PUT و قرار دادن آن در حالت روشن، جریان از آند به گیت منتقل می شود، بنابراین پیوند آند-گیت باید بایاس مستقیم داشته باشد و پتانسیل آند 0.6 ولت بیشتر از گیت باشد.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)