«دیود سیگنال» (Signal Diode) نحوه عملکرد و کاربرد (مهندسی برق _ الکترونیک)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
«دیود سیگنال» (Signal Diode)، یک قطعه نیمه هادی غیرخطی کوچک است و معمولاً در مدارهای الکترونیکی به کار می‌رود که در آن‌ها جریان کم یا فرکانس زیاد باشد (مانند رادیوها، تلویزیون‌ها و مدارهای منطقی).
دیودهای سیگنال، گاهی به نام قدیمی‌شان، یعنی «دیود تماس نقطه‌ای» (Point Contact Diode) یا «دیود پسیو شده شیشه‌ای» (Glass Passivated Diode) شناخته می‌شوند. این دیودها، از نظر فیزیکی در مقایسه با دیودهایی با توان بزرگتر، اندازه کوچکی دارند.
به طور کلی، پیوند PN یک دیود سیگنال کوچک، در یک محفظه شیشه‌ای قرار داده می‌شود تا از آن حفاظت شود.
دیودهای سیگنال کوچک و سوئیچینگ، توان و جریان کمتری در مقایسه با دیودهای یکسو ساز و در حدود حداکثر و دارند. این دیودها عملکرد بهتری در کاربردهای فرکانس بالا یا برش و سوئیچینگ دارند که در آن‌ها پالس در لحظات کوچکی رخ میدهد.
مشخصه‌های یک دیود سیگنال، برای دو نوع ژرمانیومی و سیلیکونی متفاوت است:
- دیود سیگنال ژرمانیومی:این نوع دیودها، مقدار مقاومت معکوس پایین‌تری دارند و به همین دلیل، افت ولتاژ مستقیم آن‌ها در پیوند، پایین‌تر و تقریباً بین تا ولت است. البته مقدار مقاومت مستقیم این دیودها به دلیل کوچک بودن پیوند، کم است.
- دیود سیگنال سیلیکونی: مقدار مقاومت معکوس این دیودها بسیار بزرگ است و افت ولتاژ مستقیمی در حدود تا ولت دارند. مقاومت مستقیم این دیودها کم است و به همین دلیل، مقادیر پیک بالاتری برای جریان مستقیم و ولتاژ معکوس دارند.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)