_ بخش ترانزیستور اَثر میدانی ( قابل برنامه ریزی PUT)
تریگر کردن ترانزیستور اَثر میدانی قابل برنامه ریزی PUT (ترانزیستور قابل کنترل)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
از سوی دیگر، یک ترانزیستور تک پیوندی قابل برنامه ریزی یا PUT می تواند توسط ولتاژ اعمال شده به ترمینال گیت آن تریگر شود. رایج ترین روش برای تریگر کردن تریستور، اعمال یک پالس کوچک جریان به ترمینال گیت آن است. این اَمر PUT ها را نسبت به تریستور ها تطبیق پذیرتر می کند، زیرا می توانند توسط طیف وسیعی از سیگنال های مختلف تریگر شوند. با توجه به عملکرد کلی آنها، این دو نوع قطعه الکترونیکی معمولاً در عرصه های مختلفی که می توان از عملکرد آنها بهترین استفاده را برد، استفاده می شوند.
ترانزیستور های تک پیوندی PUT بیشتر برای مدار های زمان بندی و نوسان ساز استفاده می شوند، در حالی که تریستور ها بیشتر برای طراحی مدار های کنترل توان مورد استفاده قرار می گیرند.اغلب ترانزیستورهای تک پیوندی قابل برنامه ریزی در مواردی که سرعت سوئیچینگ سریع مهم است، انتخاب بهتری نسبت به تریستورها هستند. تریستورها معمولاً در مواردی انتخاب می شوند که مدیریت جریان و ولتاژ بالا مهم است.
اغلب ترانزیستور های تک پیوندی قابل برنامه ریزی در مواردی که سرعت سوئیچینگ سریع مهم است، انتخاب بهتری نسبت به تریستور ها هستند. تریستور ها معمولاً در مواردی انتخاب می شوند که مدیریت جریان و ولتاژ بالا مهم است.از عنصــر PUT در مدارهایــی مانند اســیلاتور ، تایمر به فراوانی اســتفاده میشــود. این ترانزیستور ساختاری چهار لایه درست مثل توریستورها دارد و سه ترمینال به نام های آند (A) ، کاتد (K) و دروازه (G) دوباره مانند تریستور ها دارد.این ترانزیستور را قابل برنامه ریزی می نامند فقط به این دلیل که خصوصیات و پارامتر های آن شباهت زیادی با ترانزیستور های یک کاره دارد. این برنامه ریزی است.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک