مدار های RLC نحوه عملکرد و کاربرد (مهندسی برق _ الکترونیک)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید )
در الکترونیک (خازن ؛ سلف یا القاگر ؛ مقاومت )؛ که به ترتیب با نمادهای C , L , R نشان داده می‌شوند، سه عنصر غیرفعال الکترونیکی (چون نیروی محرکه‌ای در درون خود ندارند) هستند که معمولا در مدارهای الکترونیکی به اشکال مختلف به یکدیگر وصل می‌شوند. کلی‌ترین حالت زمانی است که هر سه عنصر در یک مدار وجود داشته باشند. این حالترا اصطلاحا مدار RLC می‌گویند
در الکترونیک برای تحلیل مدار RLC ابتدا مدار را با شرایط اولیه عناصر ذخیره‌کننده انرژی در نظر می‌گیریم. اگرچه ممکن است این مدارها شامل منابع وابسته باشند، اما بدون منابع مستقل هستند. مدارهای بدون منبع، دارای پاسخ طبیعی هستند. عموماً مدار RLC موازی را با حضور منابع مستقل بررسی می‌کنیم که در این صورت، هم پاسخ گذرا و هم ماندگار خواهد داشت. مدارهای RLC موازی، در بسیاری از کاربردها عملی مانند شبکه‌های مخابراتی و طراحی فیلتر به‌کار می‌روند.
عناصری که در ادامه معرفی می‌شوند، اجزای پسیو متداولی هستند که در مدارهای AC به‌کار می‌روند. لازم به ذکر است که از نظر تئوری، یک سلف یا خازن کامل (خالص)، هیچ مقاومتی ندارد. هرچند، این عناصر در دنیای واقعی مقداری مقاومت دارند.
همه سه عنصر پسیو در مدارهای AC، را می‌توان به یکدیگر متصل کرده و مدارهای RLC سری و موازی را تشکیل داد.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید )