ساختار ، عملکرد و کاربرد تمامی (پردازنده ها) مهندسی برق _ الکترونیک
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید )
نکته : پردازندهها مغز سیستم و دارای بخشهای مختلفی است که هر یک خصوصیات و عملکردهای خاص خود را دارند. هر دستورالعملی که به سمت پردازنده برای پردازش فرستاده میشود دارای چند دوره (Cycle) زمانی است.
پردازنده اطلاعات را از حافظه دریافت کرده، سپس الگورتیمهای مختلف مانند ضرب و جمع یا عملیاتهای منطقی مانند and یا or یا not را روی آنها اعمال کرده و در نهایت خروجی را تحویل میدهد.
هر چه پردازنده قویتر باشد، قادر به پردازش حجم بیشتری از اطلاعات خواهد بود و در نتیجه سرعت سیستم نیز بالاتر خواهد رفت.
معیار سنجش سرعت پردازنده ، MHz است. هر بیت دارای مقدار صفر و یا یک است که توسط CPU پردازش میشوند. در پردازندههای 32 بیتی میزان پردازش برابر با 4,294,967,295 است در حالی که در پردازنده های 64 بیتی این مقدار برابر با 18,446,744,073,709,551,615 است.
پردازندهٔ چند هستهای از اجزای پردازشی و محاسباتی است که دو یا چند پردازنده مستقل واقعی (به نام «هسته») دارد، که واحدهایی برای خواندن و اجرای دستورالعملهای برنامه هستند. این دستورالعملها عموماً دستورالعملهای معمولی CPU از قبیل اضافه کردن، انتقال دادهها، و انشعاب هستند، اما هستههای متعدد میتوانند در همان زمان دستورالعملهای بیشتری را اجرا کنند که موجب افزایش سرعت کلی برای برنامههای تابع پردازش موازی میشود. تولیدکنندگان معمولاً هستهها را بر روی یک قطعه مدار مجتمع (IC) ادغام میکنند، یا بر روی چند قطعه در یک بسته تراشه عرضه میکنند. پردازندههایی که امروزه در مدارات الکترونیکی پیشرفته استفاده میشوند همگی چند هسته ای هستند.
تعداد هسته پردازنده ها همیشه مقداری زوج می باشد. اما معدود دفعاتی پیش آمده است که شرکتی یکی از 4 هسته پردازنده خود را خاموش کرده و تحت عنوان محصول 3 هسته ای وارد بازار کرده است. اما همیشه تعداد هسته ها زوج است اما ممکن است خاموش باشد.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید )