مقاومت فیلم کربنی، فیلم فلزی و فیلم اکسید فلزیFilm Resistor (ساختار ،عملکرد ، کاربرد ها) برق _ الکترونیک
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید )
نکته : عبارت کلی «مقاومت فیلمی» (Film Resistor)، برای مقاومت های مختلفی از جمله فیلم کربنی، فیلم فلزی و فیلم اکسید فلزی به کار برده می شود. در حالت کلی، این نوع مقاومت ها با ته نشین کردن فلز خالص روی یک سرامیک عایق یا زیر لایه ساخته می شوند.
مقدار (مقاومت) مقاومت های فیلمی، با افزایش ضخامت فیلم ته نشین شده روی عایق، زیاد می شود. بنابراین دو نوع کلی مقاومت با نام های «مقاومت های فیلم ضخیم» (Thick-Film Resistors) و «مقاومت های فیلم نازک» (Thin-Film Resistors) داریم.فلز های خالص به کار برده شده در ساخت این مقاومت ها عبارتند از: نیکل و فیلم اکسید فلز، مانند اکسید قلع میباشد.هنگامی که فلز روی عایق ته نشین می شود، از یک لیزر با دقت بالا برای ایجاد شیار های مارپیچی روی این فیلم فلزی استفاده می شود (مانند اینکه یک سیم طویل را به شکل یک سیم پیچ در بیاوریم). برش فیلم، باعث افزایش مسیر مقاومتی یا هدایتی ماده خواهد شد.مقاومت های فیلم فلزی در مقایسه با مقاومت های فیلم کربنی، پایداری دمایی بالاتر و نویز پایین تری دارند. همچنین این نوع مقاومت ها برای کاربرد های فرکانس بالا یا فرکانس رادیویی، مناسب تر هستند. مقاومت های اکسید فلز، در مقایسه با مقاومت های فیلم فلزی، قابلیت تحمل «جریان ضربه ای» (Surge Current) بالاتر و درجه بندی دمایی بهتری دارند.
مهمترین عامل در میزان بروز مقاومت الکتریکی، جنس رسانا است. اگر چه فلزات بهترین رسانا هستند ولی باز هم رسانای صد در صد محسوب نمی شوند و در هنگام عبور جریان الکتریسیته مقداری مقاومت بروز می کند. هر چه میزان ناخالصی فلزات بیشتر باشد، مقدار بروز مقاومت الکتریکی بیشتر است. نقره، مس، طلا، آلومینیم و آهن بهترین فلزات رسانا هستند که به ترتیب کم ترین میزان مقاومت الکتریکی را دارند.عبارت کلی «مقاومت فیلمی» (Film Resistor)، برای مقاومت های مختلفی از جمله فیلم کربنی، فیلم فلزی و فیلم اکسید فلزی به کار برده می شود. در حالت کلی، این نوع مقاومت ها با ته نشین کردن فلز خالص روی یک سرامیک عایق یا زیر لایه ساخته می شوند.
نویسنده: دکتر (افشین رشید )