بخش «نانو اِسپین اِلکترون ها» _ نانو اِلکترونیک
سینتیک خود مونتاژ در «نانو اِسپین اِلکترون های» بیومولکولی خود مونتاژ (در بیش از 1 تا 10 میکرومتر در بیش از 75٪ موارد)
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید )
نکته: در داخل ساختار ذرات نانو بیو سنسورها ، «نانو اِسپین اِلکترون ها» معمولاً با استفاده از قواعد مونتاژ محلی سازماندهی می شوند که نظم ؛ با برد طولانی تولید می کنند . از آنجا که این قوانین می توانند ساختار و وضعیت فعلی سلول را در نظر بگیرند ، می توانند مجتمع ها ، اندامک ها یا ساختارهای اسکلتی را در اطراف اجزای سلولی موجود جمع کنند تا معماری های یکپارچه تشکیل شوند.
اگر چه روشهای بسیاری برای ساخت «نانو اِسپین اِلکترون های» بیومولکولی خود مونتاژ توسعه یافته است. تعداد کمی از آنها را می توان برای جمع آوری ساختارهایی طراحی کرد که شکل آنها به هویت و سازمان ساختارهایی که قبلاً در محیط موجود هستند بستگی دارد. نانو «نانو اِسپین اِلکترون ها» می توانند برای اتصال جفت نشانه های مولکولی با فواصل جدایی متفاوت و جهت گیری های نسبی رشد کنند. «نانو اِسپین اِلکترون ها» در این نقاط دیدنی تشکیل شده و در حالی که انتهای آزاد آنها پراکنده می شود رشد می کنند. سپس «نانو اِسپین اِلکترون ها» می توانند برای ایجاد اتصالات پایدار ، انتهایی به انتهای خود بپیوندند ، و «نانو اِسپین اِلکترون ها» بدون اتصال به طور انتخابی ذوب شوند. اتصالات بین جفت های علامت گذاری شده در بیش از 1 تا 10 میکرومتر در بیش از 75٪ موارد از هم جدا می شوند و می توانند یک سطح یا سه بُعد را تشکیل دهند. این فرایند مونتاژ نقطه به نقطه نشان می دهد که چگونه سینتیک خود مونتاژ می تواند به جای یک شکل خاص ، برای تولید ساختار هایی با خاصیت مطلوب طراحی شود.
آنالایزر ، سنسور ، مبدل و ردیاب اجزای سیستم نانو حسگر هستند و بازخورد آن از آشکارساز به نانو سنسور می رسد. حساسیت ، ویژگی و سهولت اجرای اهداف اصلی در طراحی یک نانو سنسور است.نانو حسگرها معمولاً با نظارت بر تغییرات الکتریکی در مواد حسگر کار می کنند.به عنوان مثال ، نانو سنسورهای مبتنی بر «نانو اِسپین اِلکترون ها» به این روش کار می کنند. هنگامی که یک مولکول دی اکسید نیتروژن (NO 2 ) وجود داشته باشد ، یک الکترون را از نانو لوله خارج می کند ، که به نوبه خود باعث می شود.«نانو اِسپین اِلکترون ها» از رسانایی کمتری برخوردار باشد.اگر آمونیاک (NO 3 ) موجود باشد ، با بخار آب واکنش نشان می دهد و یک الکترون را به «نانو اِسپین اِلکترون ها» اهدا می کند ، و آن را رسانایی می کند. با واکنش «نانو اِسپین اِلکترون ها» با مواد مختلف پوشش ، می توان آنها را نسبت به مولکولهای خاصی حساس و نسبت به دیگران مصون ساخت.مانند نانو حسگر های شیمیایی ، نانو حسگر های مکانیکی نیز تمایل به اندازه گیری تغییرات الکتریکی دارند.
نتیجه گیری :
در داخل ساختار ذرات نانو بیو سنسورها ، «نانو اِسپین اِلکترون ها» معمولاً با استفاده از قواعد مونتاژ محلی سازماندهی می شوند که نظم ؛ با برد طولانی تولید می کنند . از آنجا که این قوانین می توانند ساختار و وضعیت فعلی سلول را در نظر بگیرند ، می توانند مجتمع ها ، اندامک ها یا ساختارهای اسکلتی را در اطراف اجزای سلولی موجود جمع کنند تا معماری های یکپارچه تشکیل شوند.
پژوهشگر و نویسنده: دکتر ( افشین رشید)
دکترایِ تخصصی نانو _ میکرو الکترونیک