افزایش ایمنی در ساختمان با سیستم اتوماسیون برق هوشمند BMS (مهندسی برق_ الکترونیک)

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر (  افشین رشید )

در سیستم مدیریت ساختمان بسیاری از اعمالی که ساکنان از روی عادت و بصورت غیر ارادی انجام می دهند توسط سیستم های هوشمند انجام می گردد که باعث صرفه جویی در زمان و هزینه نیروی انسانی شده و بعلاوه کاشه مصارف انرژی، کاهش هزینه های انرژی، کاهش خطاپذیری و افزایش اثربخشی سیستم را به دنبال دارد .با بکارگیری انواع حسگرها در داخل و خارج ساختمان و با بکارگیری یک سیستم واحد می توان بصورت لحظه ای، کنترل تمامی شرایط آسایشی و امنیتی را در اختیار داشت و از آنها در جهت رسیدن به شرایط ایده آل استفاده کرد. برای این منظور، نیاز به تجهیزات سخت افزاری و نرم افزاری خاص می باشد که با گرد آوری اطلاعات محیطی و انتقال داده ها به سیستم مرکزی، روند کنترل و مدیریت ساختمان اجرا می گردد.

در ساختمان های هوشمند با استفاده از سیستم خودکار کنترل روشنایی ساختمان، کنترل سیستم سرمایش و گرمایش، کنترل دوربین های مدار بسته، کنترل در ها، کنترل وضعیت های اضطراری همچون آتش سوزی، زلزله و بسیاری کنترل-های هوشمند دیگر، مصرف انرژی به نحو چشمگیری کاهش می یابد .ساختمان هوشمند، ساختمانی است که مجهز به یک زیرساختار ارتباطاتی قوی بود که می تواند به صورت مستمر نسبت به وضعیت های متغیر محیط عکس العمل نشان داده و خود را با آنها وفق دهد و همچنین به ساکنین ساختمان این اجازه را می دهد که از منابع موجود به صورت موثرتری استفاده کرده و امنیت و آسایش آنها را افزایش دهد .

در «سیستم اتوماسیون ساختمان»، یک کنترلر با اتصال به شماری سنسور (حسگر) و فعال‌ساز (عملگر)، فرایند پردازش و تصمیم‌گیری را انجام می‌دهد. به طور معمول، از BMS در اغلب ساختمان‌ها و مجتمع‌های بزرگ برای کنترل تأسیسات گرمایش و سرمایش، روشنایی و کنترل تردد بهره‌برداری می‌شود؛ اما این سیستم‌ها به دلیل بهره‌گیری از پروتکل‌های استاندارد و معماری مبتنی بر استانداردهای شناخته‌شده، از قابلیتِ لینک‌شدن با کلیه‌ی سیستم‌های مزبور و شکل‌دهی یک مدل کنترل جامع برای همه‌ی اجزای قابل‌کنترل در ساختمان برخوردارند. این تجهیزات برای ارتباط با یکدیگر از پروتکل‌های متعددی بهره می‌گیرند. پروتکل در واقع، به مجموعه قوانینی گفته می‌شود که نحوه‌ی ارتباطاتِ تجهیزات هوشمند را قانونمند می‌نماید. نقش پروتکل در شبکه‌های هوشمند، مانند نقش زبان برای انسان است.

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر (  افشین رشید )