یک جمع بندی پایانی و کامل از مبحث خازن های اِلکترولیتی (خازن اِلکترولیتی)

_ بخش خازن اِلکترولیتی

یک جمع بندی پایانی و کامل از مبحث خازن های اِلکترولیتی (خازن اِلکترولیتی) 

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر ( افشین رشید)

^{نکته : همان گونه که از نام این خازن مشخص است، خازن های الکترولیتی از یک الکترولیت (یک مایع رسانای یونیزه) به عنوان یکی از صفحاتش استفاده می کند و بدین ترتیب ظرفیت خازنی در واحد حجم نسبت به سایر انواع خازن ها افزایش می یابد.}

^{خازن ها به چند طریق می توانند ظرفیت خازنی را افزایش دهند : افزایش ثابت دی الکتریک؛ افزایش مساحت الکترودها؛ و کاهش فاصله ی بین الکترودها. خازن های الکترولیتی از یک لایه اکسید آلومینیوم که ضریب دی الکتریک بسیار بالا و به طور متوسط بین 7 و 8 دارد، روی صفحه ی خازن استفاده می کنند.}

^{این مقدار نسبت به سایر دی الکتریک ها بیشتر است، مانند مایلار که ثابت دی الکتریک آن 3 و میکا که حدود 6 تا 8 است.علاوه بر آن مساحت موثر درون خازن با زبر کردن سطح ورقه ی آلومینیوم با خلوص بالا، تا 120 برابر افزایش داده می شود. این یکی از عوامل تولید خازن های با ظرفیت بالا است.}

^{ساختار خازن الکترولیتی}

^{صفحات خازن الکترولیتی از ورقه ی آلومینیومی رسانا ساخته شده اند، در نتیجه می توانند بسیار نازک ساخته شوند و انعطاف پذیر باشند به طوری که می توانند به آسانی در پایان فرایند تولید بسته بندی شوند.این دو صفحه یا ورقه کمی با یکدگیر متفاوت هستند. یکی از آن ها با یک لایه اکسید پوشانده شده است، و یک کاغذ که در مایع الکترولیت خیس شده در فضای بین آن ها قرار می گیرد. ورقه ای که با لایه ی اکسید پوشانده شده است قطب مثبت است.}

^{ضخامت غشای نازک لایه ی اکسید به کار رفته در قطب مثبت خازن الکترولیتی بر مبنای ولتاژ کاری قابل تحمل مورد نیاز، انتخاب می شود. ورقه ی دوم به عنوان قطب منفی عمل می کند گرچه به طور طبیعی دارای یک لایه اکسید است که البته بسیار نازک تر می باشد.}

پژوهشگر و نویسنده:  دکتر  (  افشین رشید)

دکترایِ  تخصصی نانو _ میکرو  الکترونیک